W naszym opracowaniu Czarter na czas – przekazanie statku czarterującemu („delivery”). Część 1 rozpoczęliśmy analizę prawną, niezwykle istotnego, początkowego etapu realizacji umowy czarteru na czas (time charterparty) – przekazanie statku („delivery”) przez armatora do czarterującego. Rozważaliśmy, w szczególności, charakter prawny samego obowiązku przekazania i skutki naruszenia tego obowiązku przez armatora. W tym kontekście wyodrębniliśmy niezawinione opóźnienie od zawinionej zwłoki w przekazaniu statku.
W umowach czarteru na czas standardowo znajduje się postanowienie określające czas i miejsce, w którym winno nastąpić wydanie statku (delivery) czarterującemu przez armatora. Nie wolno zignorować tego formalnego postanowienia umownego. Jak wyjaśnił to późniejszy Lord, sędzia Roskill w sprawie „Cheikh Boutros Selim El-Khoury v Ceylon Shipping Lines Ltd.” (The Madeleine) – „It is, of course axiomatic that in a time charter (…).
Equinor wraz z partnerami zainwestują miliard dolarów celem inwestycji w wydobycie gazu na Morzu Północnym
DNV potwierdza oszczędność energii na pierwszym na świecie statku wyposażonym w WindWings
W Gdyni wręczono żeglarskie nagrody
Dar Młodzieży utknął na płyciźnie niedaleko gdyńskiego portu
PGZ Stocznia Wojenna podpisała list intencyjny z Creeyacht
Mitsui O.S.K. Lines wdraża napęd wiatrowy Wind Challenger na kolejnym ze swoich statków